Vatan...

Kayıp olduğunu sandığımız duygular, yaşantılar, davranışlar… Oysa ki sakin sularda sandal gezintisi gibiydi…sessiz sedasız ırmağa düşen sonbahar yaprağının gidişini izlemek gibiydi…yavaş yavaş…bir yaprak tanesi tırtıla bir ömür yetermiş gibiydi…yağmur toprağı okşar gibiydi…evin ocağında pişen yemek sevgi gibiydi…mutlu yuvayı anlatırcasına bacadan çıkan duman ahaliye mesaj gibiydi…sessiz sedasız saygılı bekleyiş asalet gibiydi…birlikte yaşam şiir gibiydi…etnik yapıda toplum rengarenkti hani…doğruyu anlatırcasına o atanın bakışları tokat gibiydi, gökyüzü gibiydi gözleri öylesine mavi…cennet gibiydi anaların kucağı …her şey özel gibiydi,  geçmiş aşk gibiydi…Atam olmadan öksüz bir kalbin yavaş atması gibiydi...vatanım:(