Kırık Dökük...

Kırık dökük mevsimler kapıda…korkuyorum içimde koca siyah lekeler…sorgusuz çalışan beynim…sisteme itaatkar beklemede…düşüncelerim ağlamaklı pencerede…durumu soruna çevirme kabiliyetim tetikte…erketeye yatmışçasına hüzünlü geleceğim…planlar, yapmak istediklerim…aslında istemediklerim…var olmayan görünürde rakamlar…belge üzerinde yazılı harfler…bağırırcasına…yetersiz görünen hayatım…dijital gereksinimler aç kalmış kalbim sevgisiz, hırçın…yalancı renkler içinde koşturmaca…aldığım nefesi sorgularmışçasına rejim…ortaya çıkmaya can atan asi tarafım çırpınır durur…seni gördüğüm andan itibaren…yeniden…Olduğum kişinin dışına çıkmamı bekleyen bir düzen kurulmuş bu hayatta…nasıl olduğunu çözemediğim kurallar koyulmuş en sevdiğim oyunda…herkes yaptığının doğru olduğuna bir o kadar emin…yaptıklarımızı sorguladığımız o uyku öncesi birkaç dakikaya ne oldu acaba…kimse yaşadığı günü değerlendirmiyor…yada yaptıklarımız o kadar kötü mü ki kendimizi sorgulamadan dalıyoruz uykuya…